Mehmet Evren Erdoğan

“Hayatta Kalan İmge” 
150 x 32 x 22 cm
Pleksiglas, Mercek, Kağıt, Mdf, Boya
2025

Küçük bir delik ya da mercekten geçen ışık ışınları karanlık bir alanda yüzeye düştüğünde, dışarıdaki dünyanın perspektifi korunmuş fakat ters dönmüş görüntüsü oluşur. Bu doğal fenomeni kullanan camera obscura, eski çağlardan beri bilim insanları ve sanatçılar tarafından gözlem yapmak amacıyla bir araç olarak kullanıldı. 19. yüzyılda ışık düşen yüzeye ışığa duyarlı kimyasalların uygulanması, fotoğraf makinesinin icadına giden yolu açtı. Işığın doğal yasalarıyla çalışan bir araç olmasının yanı sıra, gözün yapısını ve görmenin işleyişini anlamak için de model alındı ve araştırıldı. Görme ve bilgi edinmedeki güçlü bağlantısı sebebiyle Descartes ve Locke tarafından insan zihnini ve kavrayışını incelemede camera obscura’dan yararlanıldı. Marx, Freud ve Nietzsche de ideolojiyi ya da zihni ele alan değerlendirmelerinde metafor olarak camera obscura’ya başvurdu. Böylece, fiziksel imgeler üreten bir araç olmayı aşıp bilgi üreten bir araç haline geldi. Fiziksel ve zihinsel çevreye bakmak için bir araç olarak heykeli düşünürken; göz, zihin ve bilginin buluştuğu yerde ortaya çıkan bir iş “Hayatta kalan imge”. İmgeler üreten bir aracın belki kendisinin de çağlar boyu direnen bir imgeye dönüşmüş olmasına değiniyor.